Nynorskordboka
register
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit register | registeret | register | registera |
Opphav
frå mellomalderlatin registrum, av regerere ‘skrive inn’Tyding og bruk
- liste, kartotek (ordna alfabetisk, kronologisk eller på annan måte)
Døme
- folkeregister;
- skipsregister;
- stikkordregister
- rekkje av orgelpiper med same klangfarge;
Døme
- syngje høgt oppe i registeret
- område, skala som noko spenner over
- i teknikk: gruppe av maskin- eller apparatdelar som verkar saman etter eit visst prinsipp
Faste uttrykk
- spele på heile registeretutfalde seg