Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 19 oppslagsord

forandre

forandra

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

skifte om på, byte ut, gjere annleis;
Døme
  • forandre lova;
  • forandre meining;
  • forandre namnet sitt;
  • vere forandra til det ukjennelege

Faste uttrykk

  • forandre seg
    bli annleis enn før
    • du har forandra deg mykje dei siste åra;
    • tidene forandrar seg

leggje om kursen

Tyding og bruk

Sjå: kurs
  1. forandre retning
    Døme
    • flyet la om kursen nokre grader
  2. forandre plan eller haldning
    Døme
    • regjeringa må leggje om kursen

forandre seg

Tyding og bruk

bli annleis enn før;
Sjå: forandre
Døme
  • du har forandra deg mykje dei siste åra;
  • tidene forandrar seg

endre seg

Tyding og bruk

bli annleis;
forandre seg;
Sjå: endre
Døme
  • tidene endrar seg

endre

endra

verb

Opphav

av tysk ander ‘annan’

Tyding og bruk

gjere om på;
Døme
  • endre kurs;
  • endre reglane;
  • endre vaner;
  • dei endra syn på saka;
  • korfor endre på noko som fungerer?
  • brukt som adjektiv
    • tilpasse seg eit endra klima

Faste uttrykk

  • endre seg
    bli annleis;
    forandre seg
    • tidene endrar seg

frisyre

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av frisere

Tyding og bruk

måte å setje opp eller ha håret på;
hårfasong
Døme
  • forandre frisyren;
  • øydeleggje frisyren;
  • få ny frisyre

fortrolle

fortrolla

verb

Opphav

av for- (2

Tyding og bruk

  1. i folketrua: påverke eller forandre med trolldom;
    Døme
    • prinsen var fortrolla til ein frosk
    • brukt som adjektiv
      • ein fortrolla skog
  2. i overført tyding: forhekse (2);
    Døme
    • boka fortrollar lesaren
    • brukt som adjektiv
      • han sit fortrolla framfor fjernsynet

foranderleg

adjektiv

Opphav

frå tysk; av forandre

Tyding og bruk

  1. som kan forandrast
    Døme
    • organisasjonen må vere fleksibel og foranderleg
  2. som endrar seg;
    skiftande
    Døme
    • foranderlege samfunn;
    • personlegdomen er ein foranderleg storleik

ulukksalig, ulykksalig

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • den ulykksalige trongen til å forandre på alt;
  • ei ulykksalig ordning

utkome, utkomme

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt útkoma ‘det å kome ut’; i tyding 3 truleg etter tysk

Tyding og bruk

  1. det å kome ut;
    stad der ein (eller noko) kjem ut
    Døme
    • utkoma frå huset
  2. noko som kjem ut;
    Døme
    • utkoma av arbeidet, utviklinga
  3. midlar til livsopphald;
    Døme
    • ha (ei) trygg, god, dårleg utkome;
    • ikkje ha utkome til bil
  4. Døme
    • sjå seg utkome med el. til noko;
    • det er ikkje utkome med deidei er umoglege å rå med el. forandre på