Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 79 oppslagsord

breie 2

breia

verb

Opphav

norrønt breiða, av breiðr; jamfør brei

Tyding og bruk

  1. strekkje eller falde ut (for å dekkje noko)
    Døme
    • breie duken ut;
    • fuglen breidde ut vengene;
    • breie teppet over seg
  2. leggje utover
    Døme
    • breie gras

Faste uttrykk

  • breie om seg
    spreie seg;
    vekse, auke
    • uroa for framtida breier om seg blant ungdomen
  • breie seg
    • dekkje eit større område litt etter litt
      • elva breier seg utover
    • spreie seg;
      vekse, auke
      • stilla breier seg i rommet;
      • historia breidde seg snøgt mellom elevane
    • ta stort rom; briske seg
      • store hytter som breier seg i landskapet;
      • statsråden står og breier seg med valresultatet
Artikkelside

breie 1

substantiv hokjønn

Opphav

av breie (2

Tyding og bruk

noko som er breidd utover
Døme
  • rake graset saman i breier
Artikkelside

brei

adjektiv

Opphav

norrønt breiðr

Tyding og bruk

  1. med stor utstrekning på tvers av lengda eller høgda;
    motsett smal (2, til skilnad frå lang (2 og høg (1
    Døme
    • vere brei over akslene;
    • sjå ut over den breie fjorden;
    • dei breie bygdene kring Mjøsa
  2. med ei viss oppgjeven utstrekning, målt på tvers av lengda eller høgda
    Døme
    • huset er tolv meter langt og seks meter breitt
  3. som femner om mykje eller mange;
    Døme
    • eit breitt vareutval;
    • ein open, brei og sakleg debatt;
    • opptre for eit breitt publikum;
    • dei mobiliserte breie lag av folket;
    • eit breitt fleirtal slutta seg til forslaga
  4. Døme
    • prate brei lærdøl;
    • ho prata ei brei søritaliensk dialekt
    • brukt som adverb
      • prate breitt

Faste uttrykk

  • dei breie laga
    den store mengda av folk;
    massane;
    folk flest
    • dei breie laga av folket
  • i det vide og det breie
    svært omstendeleg
    • ho la ut i det vide og det breie
  • i sju lange og sju breie
    svært lenge;
    i det uendelege
    • vente på svar i sju lange og sju breie
  • vidt og breitt
    mange stader;
    overalt
    • ho hadde kontaktar vidt og breitt
Artikkelside

masse

substantiv hankjønn

Opphav

av latin massa ‘deig, klump’; av gresk maza ‘mjøldeig’, av massein ‘kna’

Tyding og bruk

  1. (formlaust) stoff;
    substans, ofte som råmateriale til noko
    Døme
    • ein glødande masse;
    • køyre vekk masse frå tunnelarbeidet
  2. i fysikk: stoffmengd i ein lekam, målt i kilogram;
    til skilnad frå vekt (1)
    Døme
    • ein masse på 1 kilogram veg om lag 1 newton på jorda
  3. stor mengd;
    svært mykje
    Døme
    • det var masse folk på festen;
    • vi fekk ein masse fisk;
    • firmaet tente masse pengar
  4. særleg i bunden form: folk flest;
    dei breie laga av folket
    Døme
    • leiarane har lite kontakt med massane

Faste uttrykk

  • kritisk masse
    minste mengd av eit radioaktivt stoff som skal til for å starte ein kjedereaksjon
Artikkelside

falde

falda

verb

Opphav

norrønt falda

Tyding og bruk

  1. Døme
    • falde saman arket;
    • han falda saman dei nyvaska kleda;
    • falde hendene til bøn
  2. lage fald (2) på
    Døme
    • falde opp skjørtet;
    • falde tøyet

Faste uttrykk

  • falde seg ut
    brette seg ut;
    utfalde seg
    • fallskjermen falda seg ikkje ut
  • falde ut
    breie ut;
    brette ut
Artikkelside

busknellik

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

prydplante i nellikfamilien med breie blad og blomstrar i halvskjerm;
Dianthus barbatus
Artikkelside

breistripete

adjektiv

Tyding og bruk

med breie striper;
Døme
  • ein breistripete dress
Artikkelside

breisle

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt breizla, i samansetninga yfirbreizla ‘overbreisle’; samanheng med breie (2

Tyding og bruk

  1. spreiing, breiing
  2. noko som er breitt utover, særleg høy
  3. Døme
    • leggje breisle på barnet
Artikkelside

breistripa

adjektiv

Tyding og bruk

med breie striper;
Døme
  • breistripa fløyel
Artikkelside

blåveis

substantiv hankjønn

Opphav

etterleddet truleg samanheng med norrønt vísir ‘knopp’

Tyding og bruk

  1. fleirårig vårplante i soleiefamilien med blå blomstrar og tredelte blad med breie flikar (2;
    Hepatica nobilis
  2. Døme
    • få seg ein blåveis
Artikkelside
Side 1 av 8