Nynorskordboka
flyte 1
flyta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å flytaå flyte | flyt | flaut | har flote | flyt! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| floten + substantiv | flote + substantiv | den/det flotne + substantiv | flotne + substantiv | flytande |
Opphav
norrønt fljótaTyding og bruk
- halde seg oppå ei væske, ikkje søkke eller stå fast
Døme
- tre flyt;
- flyte på flesket;
- flyte opp til overflata
Døme
- flyte over kanten;
- det flaut med blod
- gli lett, ha flyt
Døme
- trafikken flyt godt;
- praten flyt lett;
- diskusjonen flaut ut
- breie seg (utover);liggje strødd
Døme
- håret flaut utover;
- papira ligg og flyt;
- rommet flaut med aviser
- vere ustabil, skiftande
Døme
- alt flyt
Faste uttrykk
- flyte med mjølk og honningom land: vere rikt og prega av overflod (etter 2. Mos. 3,17)
- flyte pågreie seg med hjelp av
- han flyt på rutinen
- flyte samangli over i kvarandre;
gå i eitt- fortid og notid flyt saman