Nynorskordboka
folkeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| folkeleg | folkeleg | folkelege | folkelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| folkelegare | folkelegast | folkelegaste |
Tyding og bruk
- som gjeld eller omfattar eit folk (1);
Døme
- folkeleg minnedag;
- ei folkeleg rørsle;
- folkeleg engasjement;
- folkeleg forankring
- som gjeld, finst hos eller er særmerkt for vanlege folk
Døme
- folkeleg kunst;
- ha ein folkeleg humor
- som slår an hos vanlege folk;
Døme
- ein folkeleg politikar;
- ha ein folkeleg appell;
- ei folkeleg dame
- som er i tråd med rådande normer;
Døme
- folkeleg framferd;
- te seg folkeleg