Nynorskordboka
folk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit folk | folket | folk | folka |
Opphav
norrønt folkTyding og bruk
- gruppe menneske som høyrer saman i slekt, historie eller kultur;
Døme
- det norske folket;
- folket vårt;
- eit lite folk;
- alle folk på jorda;
- eit asiatisk folk;
- folket i nord
- særleg i ubunden fleirtal: menneske (2)
Døme
- treffe folk;
- folk på gata;
- snakke med folk;
- det var mange folk på toget;
- leve av å hjelpe folk;
- unge folk;
- gamle folk;
- det kjem folk;
- her bur det folk;
- det er folk i huset;
- vere i lag med folk;
- ute blant folk
- i bunden form eintal: borgarane i eit land, ein by eller ei bygd
Døme
- tene folket sitt;
- folket i bygda;
- ha lit til folket;
- folket har talt
- som etterledd i ord som
- byfolk
- bygdefolk
- grendefolk
- gruppe alminnelege personar utan særskild makt eller rikdom;
Døme
- vanlege folk;
- ei kvinne av folket;
- nå ut til folket;
- kome folket til gode;
- ha folket i ryggen;
- vere ein del av folket
- person i ein arbeidsstyrke;mannskap (1, dei tilsette, stab (3)
Døme
- leige folk;
- folk og farkost;
- rekruttere fleire folk
- gruppe menneske med sams tru, interesse, verksemd, særmerke eller liknande
Døme
- folk i næringslivet;
- folk i filmbransjen
- som etterledd i ord som
- båtfolk
- forretningsfolk
- høgrefolk
- idrettsfolk
- kontorfolk
- kristenfolk
- målfolk
- rikfolk
- sjøfolk
- skulefolk
- dei fleste;
Døme
- folk er rare;
- folk vil ha meir fritid;
- kva skal folk tru?
- skikkeleg og sedeleg menneske
Døme
- gjere folk av nokon;
- no må du oppføre deg som folk
- gift par
- som etterledd i ord som
- kårfolk
- ektefolk
- sjølvefolk
Faste uttrykk
- folk flestfolk i det heile;
fleirtalet- noko som kjem folk flest til gode;
- musikk for folk flest
- folk og fe
- folk og (hus)dyr
- dyrke mat til folk og fe;
- det vart kaldt for folk og fe
- kvar og ein;
einkvan (2)- vere omtykt av både folk og fe