Nynorskordboka
skikkeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skikkeleg | skikkeleg | skikkelege | skikkelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| skikkelegare | skikkelegast | skikkelegaste |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- som det skal vere;god eller stor nok
Døme
- ein skikkeleg gard;
- få skikkeleg løn
- brukt som adverb: veldig, sers
Døme
- ein skikkeleg bra innsats;
- dette vil gå skikkeleg gale