Avansert søk

13 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

sverm

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt svarmr

Betydning og bruk

flokk av noe (særlig insekter) i bevegelse;
vrimmel, mylder
Eksempel
  • en sverm av mygg

sverme

verb

Opphav

av sverm

Betydning og bruk

  1. bevege seg i sverm;
    fly i sverm
    Eksempel
    • biene svermer
  2. Eksempel
    • tilbederne svermet rundt henne
  3. hengi seg til romantiske følelser og stemninger
    Eksempel
    • kjæresteparene svermet i måneskinnet

Faste uttrykk

  • sverme for
    være begeistret for
    • de svermer for alt som er gammelt

flokk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt flokkr; beslektet med fly (5 , opprinnelig ‘flyvende sverm’

Betydning og bruk

  1. samling av dyr eller mennesker;
    Eksempel
    • en flokk sauer;
    • dyr som lever sammen i flokker;
    • store flokker med mennesker
  2. gruppe der medlemmene er tilhengere av samme idé eller person;
    Eksempel
    • hele statsministerens flokk
  3. norrønt skaldekvad uten stev (1);
    til forskjell fra dråpa

Faste uttrykk

  • i flokk
    i større mengder;
    sammen
    • kundene strømmet til i flokk
  • i flokk og følge
    mange sammen;
    i store mengder
    • strømme til i flokk og følge;
    • barna gikk i flokk og følge
  • løfte i flokk
    gjøre en oppgave sammen;
    dele en byrde

bisverm

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

sverm av bier (1 (som forlater kuben)

fluesverm

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

sverm med fluer

myggesverm, myggsverm

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

sverm av mygg

Nynorskordboka 7 oppslagsord

sverm

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt svarmr

Tyding og bruk

flokk av noko (særleg insekt) i rørsle;
mylder, vrimmel
Døme
  • ein sverm av fluger;
  • fuglane fer i svermar over himmelen

sverme

sverma

verb

Opphav

av sverm

Tyding og bruk

  1. fare fram i sverm;
    flyge i sverm
    Døme
    • biene svermar
  2. Døme
    • tilbedarane sverma kring henne
  3. fortape seg i romantiske kjensler og stemningar
    Døme
    • kjærastepara sverma i måneskinet

Faste uttrykk

  • sverme for
    vere oppglødd for
    • dei sverma for den opphavlege kulturen

flokk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt flokkr; samanheng med fly (10 , opphavleg ‘flygande sverm’

Tyding og bruk

  1. samling av dyr eller menneske;
    Døme
    • treffe ein flokk sauer på fjellet;
    • flokken løyste seg opp;
    • samle seg i store flokkar
  2. gruppe der medlemene er tilhengjarar av same idé eller person;
    Døme
    • Hansen og flokken hans
  3. norrønt skaldekvad utan stev (1);
    til skilnad frå dråpe (1

Faste uttrykk

  • i flokk
    i større mengder;
    saman
    • reise i flokk
  • i flokk og følgje
    mange saman;
    i store mengder
    • dei kjem i flokk og følgje
  • lyfte i flokk
    gjere ei oppgåve saman;
    dele ei byrd

bisverm, biesverm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sverm av bier (2 (som forlet ei kube)

flugesverm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sverm med fluger

myggesverm, myggsverm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sverm av mygg

hakk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg lån frå lågtysk; samanheng med hakk (1

Tyding og bruk

sverm av små dyr, særleg insekt
Døme
  • tjukt som hakk og my;
  • dei kom som hakk og myi ein stor sverm