Nynorskordboka
sverm
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sverm | svermen | svermar | svermane |
Opphav
norrønt svarmrTyding og bruk
flokk av noko (særleg insekt) i rørsle;
mylder, vrimmel
Døme
- ein sverm av fluger;
- fuglane fer i svermar over himmelen
- som etterledd i ord som
- bisverm
- flugesverm
- meteorsverm