Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 34 oppslagsord

meisterstykke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. framifrå arbeid eller prestasjon
    Døme
    • eit diplomatisk meisterstykke
  2. om eldre forhold: prøvearbeid som ein svein (2) måtte gjere for å bli meister (2)

meisterprøve

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

prøve som ein svein (2) må gjere for å bli godkjend som meister (2)

maestro

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk ‘meister’

Tyding og bruk

(heiderstittel for) røynd og dyktig dirigent, komponist eller musikklærar

mulla

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk ‘lærar, meister’

Tyding og bruk

islamsk ærestittel for skriftlærd person eller åndeleg leiar

magister

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av magis ‘meir’, samanheng med magnus ‘stor’; same opphav som meister

Tyding og bruk

person med magistergrad

le 3

verb

Opphav

norrønt hlæja; samanheng med latter

Tyding og bruk

uttrykkje glede eller moro (eller hån) med lydar gjennom munnen mens ein smiler;
Døme
  • setje i å le;
  • le hjarteleg;
  • le godt og høgt;
  • eg måtte le;
  • ho flira og lo;
  • han må le litt av det sjølv;
  • det er lenge sidan eg har ledd så mykje
  • brukt som adjektiv:
    • leikande og leande barn

Faste uttrykk

  • den som ler sist, ler best
    den triumferer som har rett til slutt
  • ikkje vite om ein skal le eller gråte
    vere uviss på om ein skal reagere med alvor eller sjå det komiske i ein situasjon
  • le nokon ut
    gjere nokon til latter
    • han er ein meister i å le folk ut
  • le seg fillete
    le så mykje at ein nesten tek skade;
    gapskratte
  • le seg i hel
    le så mykje at det kjennest som ein skal døy;
    gapskratte
  • le seg skakk
    le kraftig;
    gapskratte

le nokon ut

Tyding og bruk

gjere nokon til latter;
Sjå: le
Døme
  • han er ein meister i å le folk ut

konditormeister

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

meister (2) i konditorfaget

juniormeister

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

førstereisgut, fyrstereisgut

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. gut eller ung mann som er på første tur til sjøs som sjømann
    Døme
    • ein førstereisgut på fiske i Nord-Noreg
  2. i overført tyding: person som er nybegynnar
    Døme
    • som tidlegare olympisk meister er han ingen førstereisgut