Nynorskordboka
førstereisgut, fyrstereisgut
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein førstereisgut | førstereisguten | førstereisgutar | førstereisgutane |
| ein fyrstereisgut | fyrstereisguten | fyrstereisgutar | fyrstereisgutane |
Tyding og bruk
- gut eller ung mann som er på første tur til sjøs som sjømann
Døme
- ein førstereisgut på fiske i Nord-Noreg
- i overført tyding: person som er nybegynnar
Døme
- som tidlegare olympisk meister er han ingen førstereisgut