Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 58 oppslagsord

stanse 2

stansa

verb

Opphav

mellomnorsk stanza; av stå (3

Tyding og bruk

  1. Døme
    • klokka stansa;
    • stanse opp;
    • bussen stansa på haldeplassen
  2. få til å stogge
    Døme
    • stanse ein maskin;
    • stanse nokon på gata;
    • ikkje la seg stanse
    • gjere slutt på
      • banken stansar alle utbetalingar

stanse 3

stansa

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

Døme
  • stanse ut noko

stanse 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

verktøy (1) til å forme eller presse ut ting av plateforma emne, særleg av metallplater;

puste på

Tyding og bruk

stanse arbeidet og kvile litt;
Sjå: puste
Døme
  • vi på hugse å puste på litt

absolutt veto

Tyding og bruk

rett til å stanse vedtak;
Sjå: absolutt, veto

halde inne med

Tyding og bruk

stanse talestraumen;
teie;
Sjå: halde
Døme
  • ho heldt inne med kva ho eigenleg meinte

setje fingeren på

Tyding og bruk

peike på, stanse ved (for å kritisere);
Sjå: finger
Døme
  • her var det lite å setje fingeren på

demme opp

Tyding og bruk

Sjå: demme
  1. stengje eller regulere elv, vatn eller liknande
    Døme
    • demme opp ein bekk;
    • demme opp for vatnet
  2. Døme
    • demme opp for påverknad frå det engelske språket;
    • demme opp for den negative folketalsutviklinga

bægje 2

bægja

verb

Opphav

norrønt bægja; av båg

Tyding og bruk

møte og stanse eller tvinge til å ta ei anna lei;
Døme
  • du står og bægjer for meg;
  • bægje feet;
  • bægje elva inn i eit anna far

opphøyre

opphøyra

verb

Opphav

frå tysk ‘stanse og løfte hovudet for å høyre’

Tyding og bruk

Døme
  • ordninga vil opphøyre neste år