Nynorskordboka
superlativ 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein superlativ | superlativen | superlativar | superlativane |
Opphav
frå latin (gradus) superlativus ‘den høgaste (grada)'Tyding og bruk
i grammatikk: høgaste grad (1, 3) ved gradbøying av adjektiv og adverb;
jamfør positiv (1 og komparativ (1
Døme
- 'rikast' er superlativ av 'rik'