Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

fus 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med finne (5

Tyding og bruk

førstemann ut i leik
Døme
  • eg vil vere fus

fus 2

adjektiv

Opphav

norrønt fúss; samanheng med finne (5

Tyding og bruk

som ynskjer eller har lyst på;
Døme
  • vere fus etter mat

fuse

fusa

verb

Tyding og bruk

haste, ruse, storme
Døme
  • han fusar på

heimfus

adjektiv

Tyding og bruk

fus, ihuga etter å kome heim;
driven av heimlengt

ufus

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • vere ufus på noko

forkunn

adjektiv

Opphav

norrønt forkunni ‘huga, forviten’; av kunne (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere forkunn i, på, etter noko
  2. om mat: lekker, god(smakande)
  3. Døme
    • det var forkunt å bli med

tyrst, tørst

adjektiv

Opphav

norrønt þyrstr; samanheng med tørr

Tyding og bruk

  1. som kjenner trong til å drikke;
    som har behov for væske
    Døme
    • kaffityrst;
    • bli tyrst etter å ha ete sild;
    • plantene er tyrstetreng vatn
  2. Døme
    • hemntyrst

fusen

adjektiv

Tyding og bruk

fys

adjektiv

Opphav

samanheng med fus (2

Tyding og bruk

lett, grei, makeleg
Døme
  • det er ikkje fyst med dei;
  • dei har det ikkje for fyst

fysen

adjektiv

Opphav

norrønt fýsinn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere fysen etter å prøve jaktlykka
  2. Døme
    • fyse vêr
  3. Døme
    • det er ikkje (så) fyse