Nynorskordboka
huga
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| huga | huga | huga | huga |
Opphav
norrønt hugaðr ‘hugsterk, modig’Tyding og bruk
- som har hug (1, 2) til noko;
Døme
- han var huga til å spørje;
- ho var lite huga på oppgåva