Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
12
oppslagsord
flykte
flykta
verb
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
av
flukt
Tyding og bruk
fly
(
11
XI)
, rømme (særleg frå fare)
Døme
flykte frå fienden
kome seg unna
;
unngå
Døme
flykte frå problema
Artikkelside
panisk
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
som gjer ein veldig redd
;
sanselaus
Døme
flykte i panisk redsle
Artikkelside
ta beina på nakken
Tyding og bruk
skunde seg
;
flykte av stad
;
Sjå:
bein
,
nakke
Artikkelside
kuleregn
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
regn
(2)
av
prosjektil
Døme
dei måtte flykte i eit kuleregn
Artikkelside
flukt
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
,
jamfør
norrønt
flótti
;
samanheng
med
fly
(
10
X)
og
flykte
Tyding og bruk
det å
flykte
(1)
;
rømming
(
1
I)
Døme
jage nokon på flukt
;
vere på flukt frå fienden
;
ta flukta
;
flukta frå landsbygda
;
dyret slår over til galopp ved flukt
flog
(1)
i lufta
;
jamfør
glideflukt
Døme
skyte fuglen i flukta
fråfall frå tidlegare meiningar, idear
;
jamfør
faneflukt
(2)
det å unngå noko
;
eskapisme
Døme
flukt frå kvardagen
flyging, renning (omkring)
flog
(4)
,
rensel
(2)
Døme
flukt i kroppen
flog
(5)
Døme
poetisk flukt
vengefang
Døme
flukta på ei ørn
Faste uttrykk
i flukt
i samsvar
eit framlegg i flukt med tradisjonen
i same lei eller høgd
plattingen går i flukt med terrenget
Artikkelside
bein
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
bein
Tyding og bruk
del av eit
skjelett
(1)
hos menneske eller dyr
;
knokkel
Døme
brusk og bein
;
det er mykje bein i sild
som etterledd i ord som
bekkenbein
halebein
hoftebein
kragebein
ribbein
kjøtbein
;
knoke
(2)
Døme
kaste eit bein til hunden
emne av
bein
(
1
I
, 1)
Døme
eit knivskaft av bein
lem til å gå med
;
ganglem
frå hofte til fotblad hos menneske
Døme
insekt med tre par bein
;
ha lange bein
;
brekke beinet
;
stå på eitt bein
noko som (i form og funksjon) liknar eit
bein
(
1
I
, 4)
som etterledd i ord som
bordbein
buksebein
stolbein
Faste uttrykk
armar og bein
svært mykje bruk av armar og bein
det er mykje armar og bein på bana når 6-åringane spelar handball
travel, oppjaga verksemd
det er litt armar og bein for tida med tilsette som skal lære mykje nytt
bein i nasen
sterk vilje og evne til å tole motstand
berre skinn og bein
radmager
han var berre skinn og bein og kunne knapt stå på føtene
fleire bein å stå på
meir enn éin måte å skaffe seg utkome på
verksemda treng fleire bein å stå på
få bein å gå på
om pengar eller andre gode: bli fort borte
dei varme skillingsbollane fekk bein å gå på
få eit bein innanfor
få innpass
gjennom merg og bein
inn til det inste (så det gjer vondt)
skriket gjekk gjennom merg og bein
ha beina på jorda
vere realistisk, jordnær
ikkje beinet
ikkje nokon ting
ikkje setje sine bein …
med stadadverbial: ikkje dra til eller vere (på ein viss stad)
han hadde ikkje sett sine bein på garden på fleire år
kome ned på beina
kome seg ut av ei knipe på ein god måte
mange om beinet
mange som kappast om eit gode
med begge beina
utan atterhald
;
fullt og heilt
hoppe i det med begge beina
med eitt bein i kvar leir
med forståing for eller tilhøyrsel til begge partar
med halen mellom beina
som vik unna
;
skamfull, engsteleg
stikke av med halen mellom beina
på beina
oppe og i aktivitet
;
ute av senga
ho var på beina og påkledd klokka sju
frisk etter sjukdom
ho er på beina igjen etter eit lengre sjukdomstilfelle
i gang etter stillstand
;
i verksemd
korpset er på beina att
skjere til beinet
ta bort eller redusere så mykje som råd
budsjettet er skore til beinet
slå beina vekk under
fjerne grunnlaget for
tollen på matimport vil slå beina vekk under mange bønder
stå med eitt bein i grava
vere døden nær
stå opp med det galne beinet først
vere morgongretten
;
vere i dårleg humør
stå på eigne bein
klare seg sjølv
;
vere (økonomisk) uavhengig
ta beina fatt
byrje å gå
bilvegen er stengd, så folk må ta beina fatt
leggje på sprang
tjuvane tok beina fatt og sprang til skogs
ta beina på nakken
skunde seg
;
flykte av stad
ta til beins
springe sin veg
til beins
med adjektiv: som går på den måten som adjektivet fortel
vere dårleg til beins
;
kjapp til beins
;
svak til beins
;
han er ikkje så god til beins lenger
Artikkelside
flaumherja
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
herja av
flaum
(1)
Døme
flykte frå dei flaumherja områda
Artikkelside
fluktforsøk
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
forsøk på å flykte
Døme
eit mislykka fluktforsøk
Artikkelside
tilflukt
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
jamfør
tysk
Zuflucht
Tyding og bruk
det å flykte, rømme
eller
ty til (nokon for å finne vern
eller
hjelp)
Døme
ta tilflukt i det norske konsulatet
stad som ein kan rømme til og løyne seg, dekkje seg
eller
få anna vern
;
livd
Artikkelside
rømme
2
II
rømma
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
rýma
‘gjere romslegare, rydde, flytte’
;
samanheng
med
rom
(
3
III)
og
rom
(
4
IV)
Tyding og bruk
forlate ein stad (frivillig
eller
tvungen)
;
flytte ut av
;
trekkje seg bort frå
Døme
rømme
byen
flykte
(1)
Døme
rømme frå fengselet
;
ho rømde heimanfrå
gje rom til, ha plass til
;
vere fylt av
;
romme
gjere
rom
(
3
III
, 4)
eller plass
;
vide ut
Artikkelside
Forrige side
Side 1 av 2
Neste side
Resultater per side:
10
20
50
100