Avansert søk

Nynorskordboka 30 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

slag med tryllestav, særleg i uttrykk

substantiv hankjønn

trollkunnig mann, runekall
person som kan gjere underverk
Døme
- trenaren er ingen trollmann som kan lage topplag av små resursar
utruleg flink person
Døme
- ein trollmann ved klaveret

substantiv inkjekjønn

uventa, utruleg hell

substantiv hankjønn eller hokjønn

substantiv hokjønn

fantastisk, utruleg historie

substantiv hokjønn

pronomen

norrønt hvat n; eigenleg n av kven (

særleg om ting:

brukt som (substantivisk) spørjeord i direkte spørsmål:
Døme
- kva sa du?
- kva er klokka?
- kva har det med saka å gjere?
- kva skal gjerast?
- om eg ikkje gjer det, kva da? – korleis blir det da?
- kva no? – korleis skal vi ordne oss no?
- kva med å ta bussen? – skal vi kanskje ta bussen?
- vi blir til i morgon, kva? – ikkje sant?
- kva for (ei) bok les du på?
- kva for (nokre) bøker har du lånt?
- som adjektiv:
  kva bok les du på?
  kva slag(s) ost liker du best? – jamfør slag II og slags
brukt som (substantivisk) spørjeord i usjølvstendige spørjesetningar:
Døme
- ho sa ikkje kva ho heitte;
- veit du kva? – veit du det same som eg veit?
- nei, veit du kva! – no går du for langt, dette er for drygt
brukt som ubunde relativord med allmenngjerande tyding:
Døme
- gjer kva du vil for meg;
- dei betaler kva det skal vere;
- koste kva det koste vil;
- det er utruleg kva du kan få deg til å seie