Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
39 treff

Bokmålsordboka 13 oppslagsord

gløgg 1

substantiv hankjønn

Opphav

fra svensk; beslektet med gløde

Betydning og bruk

varm drikk av rødvin, brennevin eller vann tilsatt sukker, krydder, mandler og rosiner som drikkes i juletider
Artikkelside

gløgg 2

adjektiv

Opphav

norrønt gløggr

Betydning og bruk

som ser, tenker og forstår raskt;
skarp, oppvakt, intelligent
Eksempel
  • en gløgg jente
Artikkelside

skarp 2

adjektiv

Opphav

norrønt skarpr

Betydning og bruk

  1. som skjærer godt;
    med kvass kant eller spiss
    Eksempel
    • en skarp kniv;
    • skarpe klør;
    • en skarp fjellrygg
  2. spiss, brå
    Eksempel
    • en skarp vinkel;
    • skarpe svinger
  3. klar og tydelig;
    Eksempel
    • skarpe ansiktstrekk;
    • et skarpt fotografi;
    • trekke en skarp grense
  4. om luft, lukt, lyd eller lys: bitende, stikkende;
    gjennomtrengende;
    blendende, sterk;
    Eksempel
    • skarp vårluft;
    • en ost med skarp lukt;
    • snakke med skarp stemme;
    • skarpt lys
  5. om jord: full av sand og stein;
    Eksempel
    • flate jorder med skarp jord
  6. om sans eller sanseorgan: som oppfatter klart;
    god
    Eksempel
    • ha skarpt syn;
    • ha et skarpt øre
  7. rask i tanke og oppfatning;
    gløgg, intelligent
    Eksempel
    • hun var den skarpeste i klassen
  8. hard, streng, nådeløs;
    Eksempel
    • få skarp kritikk;
    • gi en skarp irettesettelse;
    • være under skarp bevoktning;
    • det var skarp konkurranse mellom dem
    • brukt som adverb:
      • se skarpt på noen
  9. som har prosjektil
    Eksempel
    • skarpe skudd
    • brukt som substantiv:
      • skyte med skarpt
  10. rask, hurtig
    Eksempel
    • en skarp seilas;
    • det gikk i skarpt trav

Faste uttrykk

  • en skarp en
    dram med sterkt brennevin
    • ta seg en skarp en
  • gjøre det skarpt
    prestere svært godt
    • hun gjorde det skarpt til eksamen
  • ikke den skarpeste kniven i skuffen
    ikke blant de klokeste;
    mindre intelligent
  • skarp tunge
    krass og direkte måte å snakke på
    • han er kjent for sin skarpe tunge
  • skarpt føre
    skiføre med hard, grovkornet snø
Artikkelside

klartenkt

adjektiv

Betydning og bruk

som tenker klart;
Eksempel
  • en klartenkt medarbeider;
  • klartenkt og presis framstilling
Artikkelside

gløgghet

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

det å være gløgg (2
Eksempel
  • oppgaven krever både gløgghet og styrke
Artikkelside

kløktig

adjektiv

Betydning og bruk

som har eller viser kløkt;
Eksempel
  • et kløktig hode;
  • et kløktig råd
Artikkelside

oppvakt

adjektiv

Opphav

fra tysk; jamfør vakt (2

Betydning og bruk

Eksempel
  • et oppvakt barn
Artikkelside

gløgging

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

gløgg (2 person;
smarting, skarping
Artikkelside

glup

adjektiv

Opphav

av nynorsk glupe ‘snappe, sluke’, opprinnelig ‘glupsk’

Betydning og bruk

flink, smart, gløgg, intelligent
Eksempel
  • stille glupe spørsmål;
  • hun er den glupeste i familien
Artikkelside

kvikk

adjektiv

Opphav

norrønt kvikr ‘levende, kvikk’

Betydning og bruk

  1. livlig, rask
    Eksempel
    • en kvikk unge;
    • spille en kvikk vals
    • brukt som adverb:
      • la det gå litt kvikt!
  2. gløgg, snartenkt
    Eksempel
    • et kvikt hode;
    • være kvikk i replikken
  3. bevegelig, flytende;
Artikkelside

Nynorskordboka 26 oppslagsord

gløgg 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk; samanheng med glø

Tyding og bruk

varm drikk av raudvin, brennevin eller vatn tilsett sukker, krydder, rosiner og mandlar som ein drikk i jula
Artikkelside

gløgg 2

adjektiv

Opphav

norrønt gløggr

Tyding og bruk

  1. skarp og snar til å tenkje og forstå;
    skarp, intelligent, lærenem
    Døme
    • gløgge elevar
  2. Døme
    • ei gløgg vekt
  3. Døme
    • kom inn, ikkje ver gløgg!
Artikkelside

skarp 2

adjektiv

Opphav

norrønt skarpr

Tyding og bruk

  1. som skjer godt;
    med kvass kant eller spiss
    Døme
    • ein skarp kniv;
    • skarpe klør
  2. spiss, brå
    Døme
    • eit skarpt hjørne;
    • ein skarp sving
  3. klar og tydeleg;
    Døme
    • skarpe andletsdrag;
    • eit skarpt fotografi;
    • dra ei skarp grense
  4. om luft, lukt, lyd eller lys: bitande, stikkande;
    gjennomtrengjande;
    blendane, sterk;
    Døme
    • skarp vårluft;
    • ein ost med skarp lukt;
    • ho hadde ei skarp røyst;
    • ein morgon med skarpt lys
  5. om jord: full av sand og stein;
    Døme
    • ein furumo med skarp jord
  6. om sans eller sanseorgan: som oppfattar klart;
    god
    Døme
    • ha skarpt syn;
    • ha eit skarpt øyre
  7. rask i tanke og oppfatning;
    gløgg, intelligent
    Døme
    • dei skarpaste forskarane
  8. hard, streng, nådelaus;
    Døme
    • få skarp kritikk;
    • gje ei skarp irettesetjing;
    • vere under skarpt oppsyn;
    • det vart ei skarp tevling
    • brukt som adverb:
      • sjå skarpt på nokon
  9. som har prosjektil
    Døme
    • skarpe skot
    • brukt som substantiv:
      • skyte med skarpt
  10. kvikk, rask
    Døme
    • det gjekk i skarpt trav

Faste uttrykk

  • ein skarp ein
    dram med sterkt brennevin
    • ta seg ein skarp ein
  • gjere det skarpt
    prestere svært godt
    • han gjorde det skarpt til eksamen
  • ikkje den skarpaste kniven i skuffa
    ikkje blant dei klokaste;
    mindre intelligent
  • skarp tunge
    krass og direkte måte å snakke på
    • ein forfattar med skarp tunge og ein kvass penn
  • skarpt føre
    skiføre med hard, grovkorna snø
Artikkelside

åtgåar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som åtgår;
Døme
  • han var ein skarp åtgåar og gløgg granskar
Artikkelside

tøk

adjektiv

Opphav

norrønt tǿkr ‘takande’; av ta

Tyding og bruk

snar til å oppfatte;
Døme
  • ein tøk unge;
  • vere tøk til å skjøne alt nytt
Artikkelside

sløg

adjektiv

Opphav

norrønt slǿgr

Tyding og bruk

  1. lur, slu
    Døme
    • ein sløg kar som ikkje er lett å lure
  2. dugande, klok
Artikkelside

lure 1

lura

verb

Opphav

truleg frå lågtysk luren ‘lure på, bedra’

Tyding og bruk

  1. vente på eit høve;
    halde seg skjult og lytte eller sjå etter noko
    Døme
    • katten ligg og lurer på fuglane;
    • det lurer farar kvar ein går
  2. spekulere eller gruble på noko
    Døme
    • eg lurer på kor gammal ho er
  3. Døme
    • no er det snart slik at eg lurer på om dei kjem
  4. gå fram på ein listig eller gløgg måte;
    Døme
    • lure seg til å gjere noko;
    • dei lurte seg unna dugnaden;
    • vi lurte oss forbi vakta
  5. Døme
    • der lurte du han godt!
    • eg vart lurt for vekslepengane;
    • vi lot oss lure av svindlarar
Artikkelside

oppfinnsam

adjektiv

Tyding og bruk

gløgg til å finne på;
iderik, rådsnar
Døme
  • vere oppfinnsam og snartenkt
Artikkelside

fremmeleg

adjektiv

Opphav

norrønt framarliga; samanheng med fremre og fram

Tyding og bruk

tidleg utvikla, mogen, gløgg;
Døme
  • fremmelege barn
Artikkelside

oppvakt

adjektiv

Opphav

frå tysk; jamfør vakt (2

Tyding og bruk

Døme
  • ei oppvakt lita jente
Artikkelside
Side 1 av 3