Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
81 treff

Bokmålsordboka 29 oppslagsord

Nynorskordboka 52 oppslagsord

valtre

valtra

verb

Opphav

av velte (2

Tyding og bruk

velte, dette i koll;
gå ustøtt, vagge, rugge
Døme
  • valtre som ei gås
Artikkelside

tue, tuve

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt þúfa

Tyding og bruk

  1. liten kuv, rund topp på marka
    Døme
    • bærtue;
    • grastue;
    • jordtue;
    • hoppe frå tue til tue i myra;
    • lita tue kan velte stort lass – ein småting kan gjere stor skade
  2. oppbygd, rund haug
    Døme
    • høytue;
    • maurtue;
    • samle høyet i tuer

Faste uttrykk

  • sitje trygt på tuva si
    ha sitt på det tørre, vere trygg sjølv
Artikkelside

tippe 3

tippa

verb

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

  1. skråstille (for å tømme)
    Døme
    • tippe jordlasset
  2. Døme
    • bilen tippa over
Artikkelside

svarve

svarva

verb

Opphav

norrønt svarfa ‘kaste til sida, velte’

Tyding og bruk

  1. fare, svinge i ein boge eller sirkel
    Døme
    • hjulet svarvar sakte rundt;
    • svarve or gryta – skure or gryta
  2. Døme
    • svarve trefat og bollar
Artikkelside

røys

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hreysar f fleirtal

Tyding og bruk

  1. ihopkasta, nedrasa dunge av stein;
    Døme
    • gravrøys;
    • steinrøys;
    • kvistrøys;
    • hive på røysa
  2. Døme
    • ei røys med ungar

Faste uttrykk

  • sige i røys
    velte ned; gå under
Artikkelside

revoltere

revoltera

verb

Opphav

frå fransk; av latin re- og volutare ‘velte omkring’

Tyding og bruk

gjere opprør
Artikkelside

bowling

substantiv hokjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

kjeglespel der ein skal velte ned ti oppstilte kjegler med ei tung kule som ein sender av garde på ei bane
Artikkelside

bolte 2

bolta

verb

Tyding og bruk

  2. velte seg, rulle seg
  3. ruse fram, ståke
Artikkelside

bikke

bikka

verb

Opphav

norrønt bikkja ‘få til å falle, velte’

Tyding og bruk

  1. få til å vippe (3, 1);
    halle på noko;
    velte noko over ende
    Døme
    • bikke på koppen;
    • bikke lasset av vogna
  2. falle over ende;
    Døme
    • steinen ligg og bikkar ytst på kanten;
    • steinen står på kant og kan lett bikke over
  3. Døme
    • folketalet i tettstaden bikkar 15 000;
    • ho har bikka 50 år

Faste uttrykk

  • bikke over i
    endre seg til
    • filmen bikkar aldri over i det spekulative
  • bikke over
    bli for mykje
    • sjokket får det til å bikke over for henne
Artikkelside

baske

baska

verb

Opphav

truleg av lågtysk batschen; samanheng med base (4

Tyding og bruk

  1. flakse (med vengene);
    Døme
    • fuglen baskar med vengene;
    • baske med armar og bein
  2. velte, rulle seg med kavande rørsler
    Døme
    • ungane baska i snøen
  3. slite, streve (hardt)
    Døme
    • ha noko å baske med
Artikkelside
Side 5 av 6