Avansert søk

Nynorskordboka 30 oppslagsord

sta

adjektiv

Opphav

norrønt staðr; samanheng med stå (

Tyding og bruk

om dyr: som ikkje vil rikke seg av flekken
Døme
- ein sta hest
om folk: sjølvrådig, stri (2, rang (2
Døme
- vere sta og halde på sitt;
- sta som eit esel;
- vere sta på noko

vrang, rang 2

adjektiv

Opphav

norrønt (v)rangr

Tyding og bruk

med innsida ut;
vrengd
Døme
- eine sokken er vrang;
- strikke rett og vrangt, to rette og to vrange (masker)
som ikkje er den rette;
feil (2, galen (5);
urettvis, falsk (2
Døme
- ta vrang frakk i garderoben;
- felle vrange dommar;
- ei vrang underskrift;
- sjå skilnaden på rett og vrangt
- adverb:
  svelgje vrangt
vanskeleg, ugrei, innfløkt
Døme
- kvistete og vrang ved;
- vrangt å lære;
- han stod så vrangt til – ulagleg
om person, dyr, lynne: tverr, sta, einvis, stri (2, styrlaus;
påståeleg, sjølvsikker, skråsikker
Døme
- gjere seg, slå seg vrang
om mekanisk hjelperåd: som ikkje vil verke
Døme
- motoren slo seg vrang

vrangvis, rangvis

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

vrang, vrien, sta

setje bukkebein

Tyding og bruk

vere gjenstridig, sta;

Sjå: bukkebein

Døme

alle sette bukkebein då det vart tale om å byggje nye vegar

hardlynt, hardlyndt

adjektiv

Opphav

jamfør -lynt

Tyding og bruk

stri, trassig, sta

geitete

adjektiv

Tyding og bruk

eigensindig

adjektiv

Tyding og bruk

sjølvgod, sta (2)

Døme

eigensindige aktivistar

staheit

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vere sta, sjølvrådigskap

vranten

adjektiv

Opphav

dansk ‘gretten’; av vrante (

Tyding og bruk

sta, trassig, tverr;

vanskeleg, rang (;

Døme

ein vranten kar;
ein vranten gamp;
ein vranten kubbe – som er vanskeleg å kløyve;
steinen er vranten å velte

umedgjerleg

adjektiv

Tyding og bruk

stri (, sta, rang (

Side 1 av 3

Resultat per side: