Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

ryttar

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; truleg av mellomalderlatin rutarius ‘landevegsrøvar’, samanheng med II rute

Tyding og bruk

  1. person som rir;
    Døme
    • vere ein flink ryttar
    • før: person som gjorde krigsteneste til hest;
      kavalerist
  2. (konkurranse)syklist
    Døme
    • sykkelryttar
    • før:
      • hjulryttar – soldat som tok seg fram på sykkel
  3. liten overbygning eller lite tårn på taket av bygning
    Døme
    • takryttar
Artikkelside

walkover

substantiv hankjønn

Uttale

våˊkouve el. våˊkåver el. våkåˊver

Opphav

engelsk av walk ‘gå’ og over ‘over’, opphavleg om hesteveddeløp der berre éin ryttar møtte, og han for å vinne prisen måtte ri bana til endes i sjølvvalt tempo

Tyding og bruk

forkorta w.o.
  1. i idrett: det at ein deltakar eller eit lag vinn utan å tevle fordi motstandaren ikkje stiller opp
  2. i idrett: det at ein deltakar eller eit lag står over ein omgang i seriekonkurransar med ulikt tal på deltakarar
  3. det å bli vald utan motkandidat
Artikkelside

laushest

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hest utan ryttar eller køyretøy
Artikkelside

ekvipasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; av ekvipere

Tyding og bruk

  1. herskapeleg hestekøyretøy
    Døme
    • kronprinsessa køyrer i open ekvipasje
  2. hest og ryttar (1);
    hest, sulky og køyrar
    Døme
    • ekvipasjen rei feilfritt;
    • det var påmeldt 170 ekvipasjar
  3. spesialdressert hund, til dømes politihund eller lavinehund, med førar
    Døme
    • ein ekvipasje med politihund var med på leitinga
Artikkelside

hunar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt húnar; truleg frå (primært han)-kinesisk

Tyding og bruk

person av eit sentralasiatisk ryttar- og nomadefolk som trengde vestover inn i Europa under folkevandringstida
Artikkelside

dressurriding

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

grein innan hestesport der hest og ryttar demonstrerer korleis hesten kan bevege seg og vere lydig
Artikkelside

sits

substantiv hankjønn

Opphav

tysk Sitz, samanheng med sitje

Tyding og bruk

  1. kroppsstilling til ein ryttar
  2. innbyrdes plassering av kortspelarar;
    i utvida bruk
    Døme
    • partileiarane trekte om sitsen i fjernsynsdebatten
  3. fordeling av korta mellom spelarane
    Døme
    • god, uheldig, vanskeleg sits
    • i overført tyding
      • ha gunstig sits i forhandlingane
Artikkelside

standart

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; same opphav som standard (1

Tyding og bruk

(ryttar)fane;
Artikkelside

riddar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt riddari; frå lågtysk eigenleg ‘ryttar’, av riden ‘ri’

Tyding og bruk

  1. i mellomalderen: medlem av den adelege krigarstanden;
    i antikken: krigar til hest
  2. høvisk mann, kavaler;
    i overført tyding:
    Døme
    • gjere seg til riddar for ei god sak – forkjempar
  3. person som har fått ordensteikn (av ein viss grad)
    Døme
    • vere riddar av St. Olavs orden
  4. grad av ordensteikn som riddar (3) blir dekorert med

Faste uttrykk

  • arme riddarar
    dessert av oppbløytt og bruna loff med syltety
  • slå til riddar
    ta (nokon) opp i riddarstanden
Artikkelside

ridar

substantiv hankjønn

Opphav

av ride

Tyding og bruk

Artikkelside