Nynorskordboka
standard 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein standard | standarden | standardar | standardane |
Opphav
gjennom engelsk; frå gammalfransk estandard ‘fane, rettesnor’Tyding og bruk
- grad av kvalitet;
Døme
- eit arbeid med høg fagleg standard;
- hotellet har låg standard;
- standarden er høg på epla i år
- som etterledd i ord som
- bustadstandard
- levestandard
- vegstandard
- sett av (vedtekne) spesifikasjonar eller normer for noko;mønster, målestokk (2)
Døme
- utvikle standardar for leikeplassar;
- ha ein viss standard å gå ut frå
- utstyr eller vare som er det normale eller vanlege;
Døme
- kollisjonspute er standard i alle personbilar