Nynorskordboka
sits
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sits | sitsen | sitsar | sitsane |
Opphav
av tysk Sitz, samanheng med sitjeTyding og bruk
- kroppsstilling til ein ryttar
- særleg om kortspelarar: innbyrdes plassering
Døme
- partileiarane trekte om sitsen i fjernsynsdebatten
- fordeling av korta mellom spelarane
Døme
- god sits;
- uheldig sits
- i overført tyding: stode, stilling
Døme
- ha gunstig sits i forhandlingane