Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 47 oppslagsord

sanndrøymd

adjektiv

Opphav

av sann (2 og drøyme

Tyding og bruk

som drøymer om ei hending som seinare verkeleg ber til
Døme
  • bli, vere sanndrøymd
Artikkelside

positiv 4

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin positivus ‘sett, gjeven’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ha eit positivt syn;
    • stille seg positiv til – sjå med velvilje på, gå inn for;
    • eit positivt svar – samtykkjande, imøtekomande
  2. Døme
    • positiv kunnskap
    • òg som adverb: avgjort, heilt visst
      • eg veit det positivt;
      • det er positivt gale – avgjort, sant å seie
  3. større enn null, på pluss-sida
    Døme
    • positive tal;
    • ha positiv handelsbalanse – ha eksportoverskot
  4. om elektrisk pol: som straumen går ut frå

Faste uttrykk

  • positiv kritikk
    byggjande
Artikkelside

enkel

adjektiv

Opphav

frå lågtysk ‘einaste’; samanheng med ein (2

Tyding og bruk

  1. som er av éi eining;
    Døme
    • enkle vindauge;
    • enkel vegg;
    • enkel tråd
  2. samansett av få delar;
    lite innfløkt;
    utan noko ekstra
    Døme
    • enkel reiskap;
    • ein enkel melodi;
    • enkel kost;
    • enkel oppbygnad;
    • ein enkel, men elegant kjole;
    • gjere det enkelt
    • brukt som adverb
      • stova er enkelt møblert
  3. som krev lite;
    Døme
    • ha enkle vanar;
    • leve eit enkelt liv;
    • dei er enkle folk
  4. lett å forstå, gjere eller bruke;
    Døme
    • ei enkel oppgåve;
    • dette er enkelt å svare på
    • brukt som substantiv
      • det er ofte det enklaste som er det beste

Faste uttrykk

Artikkelside

eigenleg, eigentleg

adjektiv

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt eiginligr ‘eigen, særleg’; av eigen

Tyding og bruk

  1. verkeleg, sann;
    Døme
    • i eigenleg forstand;
    • den eigenlege grunnen;
    • dei eigenlege eigarane av bustaden;
    • den eigenlege sanninga
  2. frå byrjinga;
    Døme
    • han var eigenleg prest
    • brukt som adverb
      • ecru tyder eigenleg ‘ubleikt’
  3. brukt som adverb: i røynda;
    strengt teke;
    i grunnen
    Døme
    • kva meiner du eigenleg?
    • eigenleg burde eg liggje til sengs;
    • eigenleg var ho ikkje så snill
Artikkelside

dogme

substantiv inkjekjønn

Opphav

av gresk dogma ‘meining’, av dokein ‘meine’; same opphav som dosere (1

Tyding og bruk

  1. kyrkjeleg læresetning
  2. oppfatning som ein (utan prov eller grunngjeving) går ut frå er sann
    Døme
    • politiske dogme
Artikkelside

dikotomi

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk dikha ‘i to delar’ og tomes ‘snitt’

Tyding og bruk

  1. i filosofi: oppdeling i to grupper som vanlegvis strir mot kvarandre;
    omgrepsmotsetning
    Døme
    • dikotomien ‘sann – falsk’
  2. i botanikk: gaffelgreining
Artikkelside

alvor

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt alvara, opphavleg ‘det å vere heilt sann, ærleg’

Tyding og bruk

  1. verkeleg meining, fast overtyding
    Døme
    • meine noko i fullt alvor;
    • på ramme alvor;
    • seie noko med stort alvor;
    • blande skjemt og alvor
  2. (hard) røyndom, realitet;
    Døme
    • uvêret tok til for alvor;
    • ikkje forstå alvoret i situasjonen;
    • dødsens alvor;
    • blodig alvor;
    • gjere alvor av noko
  3. stø framferd;
    alvorleg lag (11)
    Døme
    • det finst ikkje alvor i ho, ho berre tøysar;
    • det gjeld å syne alvor i arbeidet

Faste uttrykk

  • ta på alvor
    ta noko(n) høgtideleg, seriøst;
    medgi tydinga, rekkjevidda av noko(n)
    • ta klimaendringar på alvor;
    • dei synest ikkje dei blir tekne på alvor;
    • dette er eit problem som må takast på alvor
Artikkelside
Side 5 av 5