Nynorskordboka
faktisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| faktisk | faktisk | faktiske | faktiske |
Opphav
frå tysk; av faktumTyding og bruk
- verkeleg, reell
Døme
- den faktiske situasjonen;
- faktiske opplysningar
- brukt som adverb: i røynda;i grunnen, sant å seie
Døme
- eg veit faktisk ikkje