Nynorskordboka
eigen
determinativ
| eintal | fleirtal | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn | hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| eigen | eiga | eige | eigne | eigne |
Opphav
norrønt eiginn; opphavleg perfektum partisipp av eige (2Tyding og bruk
- som (berre) høyrer til, vedkjem eller skriv seg frå ein sjølv;som ein sjølv høyrer til;personleg
Døme
- min eigen unge;
- vårt eige land;
- gå i sine eigne tankar;
- ikkje vite sitt eige beste;
- det var hans eigen feil;
- gå mot sitt eige parti;
- gjere noko på eige ansvar;
- sjå noko med eigne auge
- brukt som substantiv
- tale til sine eigne;
- krinse om sitt eige;
- det er av sine eigne ein skal ha det