Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 35 oppslagsord

irrasjonalisme

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør rasjonalisme

Tyding og bruk

i filosofi: oppfatning som ikkje kviler på fornuft og røynsle; jamfør rasjonalisme

-logi

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , av logos ‘ord, tale, fornuft’; jamfør -log

Tyding og bruk

suffiks i nemning for ei viss lære eller ein viss vitskap;
i ord som biologi, ideologi og teknologi

-log

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , av logos ‘ord, tale, fornuft’

Tyding og bruk

  1. suffiks i nemning for person som har (vitskapleg) utdanning i eit visst fag;
    jamfør -logi;
    i ord som antropolog, psykolog og teolog
  2. suffiks i nemning for ein viss type tale, samtale eller skriftstykke;
    i ord som dialog, epilog og nekrolog

logikk

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , av logos ‘ord, tanke, fornuft’

Tyding og bruk

  1. grein av filosofien som studerer prinsippa for følgjerett tenking
    Døme
    • studere logikk
  2. (evne til) klar, følgjerett tankegang
    Døme
    • det er ein brest i logikken i provføringa hans
  3. regelbunden samanheng
    Døme
    • den indre logikken i naturen

Faste uttrykk

  • formal logikk
    del av logikken som ligg nær matematikken og som undersøkjer gyldigheita til ein argumentasjon ut frå den reint formale samanhengen mellom ledda i argumentasjonen, til dømes mellom premissar og konklusjon

kimse

kimsa

verb

Opphav

truleg av kime (3

Tyding og bruk

slengje med hovudet, kaste med nakken

Faste uttrykk

  • kimse av
    syne at ein ikkje bryr seg om;
    vanvørde
    • ein skal ikkje kimse av sunn fornuft;
    • kjensler skal ein aldri kimse av

ev

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ef, if; samanheng med eve (1 og eve (4

Tyding og bruk

  1. Døme
    • stå i evet om noko
  2. Døme
    • merke korkje ev eller tev
  3. Døme
    • det finst ikkje ev i det

intellekt

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin intellectus, av intelligere ‘forstå’

Tyding og bruk

forstand og fornuft
Døme
  • finne jamvekt mellom intellekt og kjensle;
  • ha eit skarpt intellekt

ta til fornuft

Tyding og bruk

innsjå kva som er mest føremålstenleg, rett, klokt eller liknande;
Sjå: f
Døme
  • be regjeringa ta til fornuft;
  • folk må ta til fornuft snart

sunn fornuft

Tyding og bruk

allmenn evne til å oppfatte kva som er hensiktsmessig, rett, klokt eller liknande;
Sjå: f, s
Døme
  • bruke sunn fornuft for å avgjere saka;
  • vere utstyrt med sunn fornuft

heimløyse

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør -løyse

Tyding og bruk

  1. det å vere heimlaus (1)
  2. noko som det ikkje er noka fornuft i;
    jamfør heim (1, 4)