Nynorskordboka
logikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein logikk | logikken | logikkar | logikkane |
Opphav
frå gresk , av logos ‘ord, tanke, fornuft’Tyding og bruk
- grein av filosofien som studerer prinsippa for følgjerett tenking
Døme
- studere logikk
- (evne til) klar, følgjerett tankegang
Døme
- det er ein brest i logikken i provføringa hans
- regelbunden samanheng
Døme
- den indre logikken i naturen
Faste uttrykk
- formal logikkdel av logikken som ligg nær matematikken og som undersøkjer gyldigheita til ein argumentasjon ut frå den reint formale samanhengen mellom ledda i argumentasjonen, til dømes mellom premissar og konklusjon