Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 431 oppslagsord

meny

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk menu, opphavleg ‘småting, detalj (i eit måltid)'; frå latin minutus ‘liten’

Tyding og bruk

  1. liste i serveringsrekkjefølgje over matretter (og vinar) i eit større måltid
    Døme
    • fastsetje menyen
  2. større måltid
    Døme
    • servere ein utsøkt meny
  3. liste over rettene på ein serveringsstad;
    Døme
    • kotelettar står ikkje på menyen i dag
  4. i IT: liste over ting ein har å velje mellom i eit program
Artikkelside

merkedag

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. viktig, minneverdig dag
    Døme
    • ein merkedag i historia
  2. om eldre forhold: dag da folk tok varsel for vêret og årsveksten
    Døme
    • merkedagane på primstaven
Artikkelside

mente

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin in mente ‘i minnet’

Tyding og bruk

i addisjon: tal som ein må ha i minnet (eventuelt skrive ned) og ta med i neste rekneoperasjon kvar gong summen av ei sifferrad er større enn ni
Døme
  • i 14 + 8 blir det 2 opp og 1 i mente

Faste uttrykk

  • ha i mente
    hugse, passe på noko, ha noko i minnet
    • eg skal ha det i mente
  • opp og i mente
    altfor mykje av noko, det same dag ut og dag inn
Artikkelside

orke 2

orka

verb

Opphav

norrønt orka; samanheng med yrke

Tyding og bruk

  1. ha krefter til;
    Døme
    • ho orka ikkje å reise seg;
    • et alt du orkar
  2. vere villig til;
    Døme
    • eg orkar ikkje å hogge ved i dag
  3. Døme
    • eg orkar ikkje meir mas;
    • eg orka ikkje den fyren
  4. ha hjarte til
    Døme
    • han orka ikkje å drepe ei fluge eingong
  5. Døme
    • det orkar ikkje takk
Artikkelside

oskeonsdag

substantiv hankjønn

Opphav

etter latin dies cineris, på grunn av skikken med å strø oske på hovudet denne dagen

Tyding og bruk

onsdag etter fastelavn, første dag i fasten før påske
Artikkelside

polardag

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i arktiske og antarktiske strøk: årstid da sola er over horisonten både dag og natt;
til skilnad frå polarnatt
Artikkelside

presens

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin (tempus) praesens ‘noverande (tid)'

Tyding og bruk

  1. verbalform som i regelen står for notid eller det som alltid gjeld, til dømes ‘eg går no’, ‘eg går ut kvar dag’, ‘jorda går rundt sola’
  2. brukt om framtid, til dømes ‘eg reiser i morgon’

Faste uttrykk

  • historisk presens
    presens brukt om handling eller tilstand i fortida, til dømes ‘da vi endeleg er framme, oppdagar vi at vi har gløymt nøkkelen’
  • presens futurum perfektum
    verbalform som angjev ar noko er avslutta eller går føre seg før eit tidspunkt i framtida, uttrykt med presens av ‘skulle’, ‘vilje’ eller ‘kome til å’ og perfektum av hovudverbet med hjelpeverba ‘ha’ eller ‘vere’, til dømes ‘vi skal ha reist’, ‘vi vil vere reist’
  • presens futurum
    verbalform brukt til å uttrykkje ei framtidig handling med presens av ‘skulle’, ‘vilje’ eller ‘kome til å’ og hovudverbet i infinitiv, til dømes ‘vi skal gå snart’, ‘vi vil gå snart’, ‘vi kjem til å reise i morgon’
  • presens partisipp
    • infinitt (2, 2) verbalform med ending ‘-ande’ som viser at handlinga går føre seg samstundes med det finitte (2 verbet i setninga, til dømes ‘han kom gåande’
    • brukt som adjektiv, til dømes ‘sovande’ i ‘ein sovande person’
  • presens perfektum
    verbalform der hjelpeverbet står i presens og hovudverb i perfektum partisipp, til dømes ‘vi har reist’ og ‘han har lagt seg’
Artikkelside

all sin dag

Tyding og bruk

all si tid;
heile livet;
Sjå: all, dag
Døme
  • han var stokk konservativ all sin dag
Artikkelside

oi

interjeksjon

Opphav

lydord

Tyding og bruk

brukt for å gje uttrykk for undring, mild overrasking eller liknande
Døme
  • oi, oi, for ein dag!
  • oi, eg trudde ikkje klokka var så mykje!
Artikkelside

offerdag

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

dag med ofring (1)
Døme
  • offerdagen under feiringa av id al-adha
Artikkelside
Side 3 av 44