Artikkelside

Nynorskordboka

infinitt 2

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
infinittinfinittinfinitteinfinitte

Opphav

jamfør in- og finitt (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • infinitte mengder
  2. om verbalform: som ikkje kan stå aleine som verbal i ei setning og ikkje kan bøyast i modus (1) eller tempus;
    til skilnad frå finitt (2
    Døme
    • infinitiv, partisipp og supinum er infinitte verbalformer