Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14765 oppslagsord

risikosport

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. sport der utøvarane utset seg for store farar;
  2. aktivitet som er forbunde med risiko eller uvisse
Artikkelside

risikovillig, risikoviljug

adjektiv

Tyding og bruk

som er villig til å ta ein risiko

Faste uttrykk

  • risikovillig kapital
    kapital (1, 1) som blir investert med utsikt til god avkastning eller andre fordelar, men òg med ein viss risiko for tap
Artikkelside

rive 3

riva

verb

Opphav

norrønt rífa og hrífa

Tyding og bruk

  1. slite i to eller fleire bitar;
    få flengje;
    flerre, spjerre
    Døme
    • rive sund noko;
    • hunden reiv sauen i hel;
    • rive seg opp på piggtråden
  2. gni sund;
    Døme
    • rive ost
    1. brukt som adjektiv:
      • rivne gulrøter
  3. Døme
    • rive av ei fyrstikk
  4. herje, svi
    Døme
    • gikta riv og slit i kroppen;
    • brennevinet reiv i halsen
  5. rykkje, slite
    Døme
    • rive seg i håret;
    • rive av seg kleda;
    • rive nokon over ende
  7. bryte ned, rasere, jamne med jorda
    Døme
    • rive eit hus;
    • rive ned og øydeleggje
  8. velte, dytte ned
    Døme
    • rive eit hinder;
    • høgdehopparen reiv i første forsøk

Faste uttrykk

  • bli riven bort/vekk
    • døy brått og uventa;
      omkome
      • han vart riven bort i ei ulykke
    • forsvinne frå marknaden
      • alle billettane vart rivne bort
  • få riven pels
    kome uheldig frå noko
  • rive av seg
    fortelje (til dømes ein vits) på ståande fot
  • rive frå seg
    gjere seg fort ferdig
    • dei riv frå seg arbeidet
  • rive i nasen
    lukte skarpt
    • lukta av mugg riv i nasen;
    • ei skarp lukt av sprit reiv han i nasen
  • rive kjeft
    krangle, skjelle (for moro skuld), skråle
  • rive med seg
    • trekkje med seg
      • flaumen riv med seg huset
    • fengje, engasjere
      • musikaren reiv med seg publikum
  • rive med
    gjere oppglødd
    • musikken riv folk med
  • rive opp
    • opne brått og hardhendt
      • han reiv opp døra
    • rippe opp
      • rive opp eit sår
  • rive seg laus
    frigjere seg frå
  • rive til seg
    skaffe seg, leggje under seg
Artikkelside

rival

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin

Tyding og bruk

person eller gruppe som konkurrerer om å oppnå noko
Døme
  • ingen av rivalane fekk henne;
  • dei to landa var bitre rivalar
Artikkelside

rituell

adjektiv

Tyding og bruk

som høyrer til eller følgjer eit ritual (1)
Døme
  • rituelle handlingar;
  • framføre rituelle dansar
Artikkelside

rite 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; same opphav som ritus

Tyding og bruk

religiøs skikk eller seremoni;
Artikkelside

riste 1

rista

verb

Opphav

av rist (1

Tyding og bruk

steikje eller varme på rist (1
Døme
  • riste brød
  • brukt som adjektiv:
    • rista loff
Artikkelside

riss

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå tysk Riss

Tyding og bruk

  1. det å risse
    Døme
    • teikne noko med skarpe riss
  2. teikning (som gjev att hovudlinjer eller konturar);
    skisse
    Døme
    • teikne eit riss av noko
  3. i overført tyding: skildring, framstilling (i hovudpunkt)
    Døme
    • gje eit riss av eit miljø
Artikkelside

rispe 3

rispa

verb

Opphav

norrønt rispa

Tyding og bruk

  1. lage risp (2) eller rift;
    Døme
    • rispe i bordplata med ein kniv
Artikkelside

risotto

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk, av riso ‘ris’

Tyding og bruk

rett av ris kokt i kraft og tilsett riven ost og kjøt eller grønsaker
Artikkelside
Side 2 av 1477