Nynorskordboka
riss
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit riss | risset | riss | rissa |
Opphav
tysk RissTyding og bruk
- det å risse
Døme
- teikne noko med skarpe riss
- teikning (som gjev att hovudlinjer eller konturar), rit, skisse
Døme
- teikne eit riss av noko
- i overført tyding: skildring, framstilling (i hovudpunkt)
Døme
- gje eit riss av eit miljø