fri 4, frie 2
fria
verb
Opphav
av lågtysk vrien; samanheng med norrønt frjá ‘elske’ og fredTyding og bruk
- be nokon om å gifte seg med ein
Døme
- guten fridde til jenta;
- ho fridde og fekk ja
- prøve å gjere seg populær hos nokon
Døme
- fri til publikum;
- partiet frir til ungdomen