Nynorskordboka
amen 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit amen | amenet | amen | amena |
Opphav
substantivering av amen (2Tyding og bruk
- (heilhjarta) tilslutning
Døme
- gje eit amen til forslaget
- det å seie amen (2
Døme
- høyre eit stilt amen etter bøna
Faste uttrykk
- seie ja og amengå med på noko (utan atterhald)
- sikkert som amen i kyrkjaheilt sikkert, heilt sant
- dei kjem for seint, det er like sikkert som amen i kyrkja