Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
29 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

Nynorskordboka 27 oppslagsord

liggje over

Tyding og bruk

Sjå: liggje
  1. om person: overnatte
  2. om fartøy: halle på sida
Artikkelside

lene 2

lena

verb

Opphav

frå tysk; samanheng med lein (1

Tyding og bruk

Døme
  • lene seg mot veggen;
  • lene seg innåt veggen;
  • lene seg utover rekkverket;
  • lene hovudet mot ein stein
Artikkelside

krengje, krenge

krengja, krenga

verb

Opphav

av lågtysk krengen; samanheng med krank (2

Tyding og bruk

  1. halle til sida
    Døme
    • båten krengde sterkt etter grunnstøytinga;
    • bilen krengjer litt i svingane
  2. snu, vende;
    vri;
    Døme
    • krengje foten mellom to steinar
Artikkelside

inklinere

inklinera

verb

Opphav

av latin inclinare ‘bøye, halle’

Tyding og bruk

lage ein spiss vinkel med eit horisontalt plan;
bøye seg
Artikkelside

bratte av

Tyding og bruk

halle sterkt
Artikkelside

vægje 2

vægja

verb

Opphav

norrønt vægja(st) av vægr ‘som vil halle snart til den eine og snart til den andre sida’; samanheng med vege (2

Tyding og bruk

gje etter, gje seg, vike for
Døme
  • ho vægde ikkje for dei;
  • dei vægde ikkje vêr – dei brydde seg ikkje om vêret
Artikkelside

tynge 3, tyngje 2

tynga, tyngja

verb

Opphav

norrønt þyngja; av tung

Tyding og bruk

  1. vere eller gjere tung;
    trykkje ned med tyngd
    Døme
    • snøen tynger ned taket;
    • børa tynger (meg) så
  2. vere til møde eller plage (for), kvile tungt på, plage, nage
    Døme
    • ansvaret, pliktene, alderen tynger meg;
    • tynge folket med skattar;
    • kva er det som tynger (på) deg?
    • eg skal ikkje tynge deg – ikkje vere til byrde
    • i perfektum partisipp:
      • vere tyngd av alvoret
    • i presens partisipp:
      • tyngjande plikter, skattar
  3. gjere (noko) vanskeleg (å følgje med i)
    Døme
    • dei mange tala tynger framstillinga
  4. halle framover med hovudet;
    blunde lett
    Døme
    • eg tyngde visst til
Artikkelside

tendere

tendera

verb

Opphav

latin ‘spenne, strekkje (seg etter)'

Tyding og bruk

utvikle seg, peike i retning av, ha eit drag mot, halle mot, ha tendens (1 og 2) til
Døme
  • tendere mot noko
Artikkelside

stø 4

verb

Opphav

norrønt stǿða

Tyding og bruk

  1. halde oppe, oppreist, på plass;
    setje strevar (1) på
    Døme
    • stø hesa med skorder
    • hjelpe
      • stø nokon over golvet;
      • ho vart sjuk, så dei måtte stø henne til senga;
      • stø seg på olbogen
  2. Døme
    • stø hovudet i hendene
    • halle, lene (2
      • stø ryggen mot ein stein;
      • stø seg på rekkverket;
      • stø seg til noko
  3. yte hjelp;
    slutte seg til, vere samd i
    Døme
    • stø streiken;
    • stø ei god sak;
    • stø eit framlegg
    • halde seg til
      • eg får stø meg til deg
    • byggje på
      • stø seg til den nyaste forskinga

Faste uttrykk

  • stø opp
    setje strevarar, skorder på; setje støer oppunder
Artikkelside

sleine

sleina

verb

Opphav

samanheng med slede

Tyding og bruk

halle lite og jamt
Døme
  • bakken sleiner av
Artikkelside
Side 2 av 3