Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 11 oppslagsord

vante 2

vanta

verb

Opphav

norrønt vanta; samanheng med van-

Tyding og bruk

  1. vere borte;
    • vante på vitet;
    • meg vantar ingenting
    • det vantar ikkje på åtvaringar
Artikkelside

vant 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vante noko;
Artikkelside

vante 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med vant (2 og vott

Tyding og bruk

(finger)vott
Artikkelside

monoton

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå gresk , av tonos ‘tone’

Tyding og bruk

  1. om lyd eller røyst: med same tone(høgd) heile tida;
    einstonig
    Døme
    • ei monoton røyst
  2. som vantar variasjon;
    einsformig, skiftelaus, keisam
    Døme
    • leve eit monotont liv
Artikkelside

åfått

adjektiv

Opphav

norrønt áfátt adjektiv n; sisteleddet eigenleg n av få (1

Tyding og bruk

  1. som vantar, skortar;
    som ikkje er som det burde
    Døme
    • det er alltid noko åfått – noko som vantar, noko å klage på;
    • her er enda noko åfått;
    • det er alltid noko åfått med dei
    • ofte som substantiv: feil (1, mangel
      • finne, sjå åfått;
      • sjå etter åfått er ikkje mi sak
  2. Døme
    • tykkje åfått – vere lei for;
    • dette vart åfått for deg
Artikkelside

intolerant

adjektiv

Uttale

inˊtålerang

Opphav

av in- og tolerant

Tyding og bruk

  1. som vantar forståing for eller ikkje tek omsyn til andre
    Døme
    • ein intolerant person
  2. om tenkjemåte, ytring og liknande: som vitnar om eit sinnelag som vantar forståing for eller ikkje tek omsyn til andre
    Døme
    • ha intolerante haldningar
  3. som ikkje toler visse matvarer, medisinar eller liknande
Artikkelside

rettsleg handleevne

Tyding og bruk

i jus: evne til å binde seg rettsleg og ta på seg ansvar;
Døme
  • personar som vantar rettsleg handleevne
Artikkelside

handleevne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

evne til å handle (3);
det å vere handledyktig

Faste uttrykk

  • rettsleg handleevne
    i jus: evne til å binde seg rettsleg og ta på seg ansvar
    • personar som vantar rettsleg handleevne
Artikkelside

øyden

adjektiv

Opphav

jamfør færøysk oyðin ‘aud, ubygd, berr’; samanheng med øyde (2

Tyding og bruk

  1. aud, forlaten
    Døme
    • jorda var aud og øyden;
    • eit øyde hus;
    • det er så øyde her – (folke)tomt, einsleg
    • ofte som adverb:
      • garden låg øyde;
      • huset stod øyde
    • om lukt, smak og liknande: gammal, ufrisk
      • øyden smak
    • som adverb:
  2. som heilt vantar noko;
    Døme
    • øyden for pengar;
    • vi var reint øydne for mat;
    • det er ikkje øyde (for noko) – det er ikkje fritt
  3. som bruker mykje, lite sparsam, øydsam
    Døme
    • ho er svært øyden i hushaldet

Faste uttrykk

  • leggje øyde
    leggje brakk (jord);
    òg: rasere, øydeleggje
Artikkelside

tannlaus

adjektiv

Opphav

norrønt tannlauss

Tyding og bruk

  1. som vantar tenner
    Døme
    • ein tannlaus kall
  2. i overført tyding: som er utan brodd;
    Døme
    • ei tannlaus tale
Artikkelside
Side 1 av 2