Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

troverdig, truverdig

adjektiv

Opphav

av tro (2

Betydning og bruk

verdig til tillit, pålitelig, stø
Eksempel
  • en troverdig person, forklaring
Artikkelside

Nynorskordboka 10 oppslagsord

truverdig

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som ein må tru på og ha tillit til;
    som verkar sann;
    Døme
    • ei truverdig framstilling;
    • truverdige vitne(mål);
    • underskrift frå ein truverdig person
  2. Døme
    • ein truverdig arbeidskar
Artikkelside

plausibel

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin ‘som fortener applaus’

Tyding og bruk

Døme
  • ei plausibel forklaring
Artikkelside

overtydande

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som er særs truverdig
    Døme
    • overtydande argument
    • brukt som adverb:
      • tale overtydande
  2. så overlegen at der ikkje finst tvil
    Døme
    • ein overtydande siger
Artikkelside

kredibel

adjektiv

Uttale

krediˊbel

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

som har kredibilitet;
som vekkjer respekt;
truverdig
Døme
  • kredible rapparar
Artikkelside

dekkhistorie

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

oppdikta forklaring eller historie for å dekkje over ei hending, identiteten til ein person eller liknande
Døme
  • ei truverdig dekkhistorie;
  • lage ei dekkhistorie
Artikkelside

truverd

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å vere truverdig
Artikkelside

ærleg

adjektiv

Opphav

norrønt ærligr; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ein ærleg og tru tenar;
    • tene pengar på ærleg vis
  2. som ikkje lyg, sann, truverdig, oppriktig
    Døme
    • vere ærleg mot ein;
    • seie si ærlege meining
    • i uttrykk:
  3. som adverb: retteleg, verkeleg
    Døme
    • dette hadde han ærleg fortent

Faste uttrykk

  • ærleg talt
    når sanninga skal seiast
Artikkelside

sann 2

adjektiv

Opphav

norrønt sannr

Tyding og bruk

  1. som samsvarer med det røynlege, det som går føre seg;
    som ikkje lyg;
    Døme
    • ei sann historie;
    • snakke, tale sant;
    • seie som sant er;
    • sant og visst
    • råkande
      • så sant som det er sagt;
      • du skjønar kva eg meiner, ikkje sant ?
    • når ein brått kjem på eller tek seg i noko
      • det var sant, eg skulle på møte
    • i stadfestingar, eidar
      • det skal eg gjere så sant eg heiter Per
    • som substantiv
      • seie sant
  2. Døme
    • éin sann Gud frå æva og til æva;
    • ha ei sann glede av noko;
    • ein sann ven;
    • eit sant virvar
  3. Døme
    • vere sann og tru mot seg sjølv

Faste uttrykk

  • sant å seie
    ærleg talt
Artikkelside

sannordig

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • truverdig og sannordig
Artikkelside

aktande

adjektiv

Opphav

presens partisipp av akte

Tyding og bruk

Døme
  • aktande folk
Artikkelside