Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 23 oppslagsord

rugge 2

rugga

verb

Opphav

norrønt rugga

Tyding og bruk

  1. Døme
    • båten rugga;
    • sitje og rugge i stolen;
    • rugge eit barn i søvn
  2. rikke, lee (på)
    Døme
    • rugge ein stein
  3. gå med voggande gang
    Døme
    • kome ruggande

rugge 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

tjukk kvinne

skunse

skunsa

verb

Opphav

norrønt skunza

Tyding og bruk

Døme
  • skunse til noko(n)

kime 3

kima

verb

Opphav

samanheng med keiv

Tyding og bruk

rugge, vrikke seg;
kjæte seg

kinke

kinka

verb

Opphav

av kink

Tyding og bruk

vrikke, vri seg, rugge
Døme
  • kinke med hovudet

gynge 2

gynga

verb

Opphav

jamfør gammalfrisisk gunga ‘gå’; samanheng med gang

Tyding og bruk

  1. pendle att og fram;
    disse, huske
    Døme
    • gynge seg i ein stol;
    • gynge seg i ei disse;
    • gynge att og fram
  2. duve (1) opp og ned;
    vogge, rugge
    Døme
    • båten gyngar på vatnet;
    • båten gyngar opp og ned;
    • brua gynga under oss;
    • myra gynga under oss

Faste uttrykk

  • på gyngande grunn
    i ein usikker situasjon eller tilstand
    • leiaren for verksemda innrømmer at dei er på gyngande grunn

gigle

gigla

verb

Opphav

samanheng med geie

Tyding og bruk

stå laust eller ustøtt;
Døme
  • stå og gigle

Faste uttrykk

  • gigle opp
    setje opp (noko) så det står ustøtt

darre

darra

verb

Opphav

jamfør færøysk, svensk darra, gammaldansk darre; samanheng med dirre

Tyding og bruk

  1. vibrere styrlaust;
    Døme
    • darre kring munnen
  2. gå seint, rugge (i veg)

valtre

valtra

verb

Opphav

av velte (2

Tyding og bruk

velte, dette i koll;
gå ustøtt, vagge, rugge
Døme
  • valtre som ei gås

vagge 2

vagga

verb

Opphav

norrønt vaga; samanheng med vege (2

Tyding og bruk

røre seg (seint) frå den eine til den andre sida;
Døme
  • båten vaggar;
  • ha ei vaggande gonge;
  • vagge med hoftene