Artikkelside

Nynorskordboka

rugge 2

rugga

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å ruggaå ruggeruggarruggahar ruggarugg!rugga!rugge!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
rugga + substantivrugga + substantivden/det rugga + substantivrugga + substantivruggande

Opphav

norrønt rugga

Tyding og bruk

  1. Døme
    • båten rugga;
    • sitje og rugge i stolen;
    • rugge eit barn i søvn
  2. rikke, lee (på)
    Døme
    • rugge ein stein
  3. gå med voggande gang
    Døme
    • kome ruggande