Avansert søk

6 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

armé, arme 1

substantiv hankjønn

Uttale

armeˊ

Opphav

gjennom fransk, av middelalderlatin armata ‘krigsstyrke’; beslektet med armere

Betydning og bruk

  1. om utenlandske forhold: samlet landkrigsmakt;
    jamfør hær;
    til forskjell fra marine
    Eksempel
    • Den røde armé;
    • den franske armé
  2. større hærstyrke som er utstyrt slik at den selvstendig kan utføre en militær operasjon
    Eksempel
    • 8. armé
  3. i overført betydning: stor mengde, hær (2)
    Eksempel
    • en hel armé av bøssebærere var i sving under innsamlingsaksjonen

armégevær, armegevær

substantiv intetkjønn

Opphav

av armé

Betydning og bruk

  1. geværtype som blir brukt som standard av et lands forsvar
  2. konkurranseskyting med armégevær (1)

armégruppe, armegruppe

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

om utenlandske forhold: militær enhet sammensatt av flere armeer under felles kommando;
jamfør armé (2)

Nynorskordboka 3 oppslagsord

armé, arme 1

substantiv hankjønn

Uttale

armeˊ

Opphav

gjennom fransk, av mellomalderlatin armata ‘krigsstyrke’; samanheng med armere

Tyding og bruk

  1. om utanlandske forhold: samla krigsmakt på land; jamfør hær (1);
    til skilnad frå marine (1) og luftforsvar
    Døme
    • Den raude armé;
    • den franske armé
  2. større hærstyrke under sams kommando (3) med evne til å utføre sjølvstendige militære operasjonar
    Døme
    • 8. armé
  3. i overført tyding: stor mengd, hop (1)
    Døme
    • kontoret var utstyrt med ein liten armé av sekretærar

armégruppe, armegruppe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

om utanlandske forhold: militær eining samansett av fleire armear under felles kommando; jamfør armé (2)

armégevær, armegevær

substantiv inkjekjønn

Opphav

av armé

Tyding og bruk

  1. type gevær som blir brukt som standard av forsvaret i eit land
  2. konkurranseskyting med armégevær (1)