Nynorskordboka
armé, arme 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein arme | armeen | armear | armeane |
| ein armé | |||
| arméen | arméar | arméane | |
Uttale
armeˊOpphav
gjennom fransk, av mellomalderlatin armata ‘krigsstyrke’; samanheng med armereTyding og bruk
- til skilnad frå marine (1) og luftforsvar
Døme
- Den raude armé;
- den franske armé
- større hærstyrke under sams kommando (3) med evne til å utføre sjølvstendige militære operasjonar
Døme
- 8. armé
- i overført tyding: stor mengd, hop (1)
Døme
- kontoret var utstyrt med ein liten armé av sekretærar