Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 23 oppslagsord

streng 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt strengr

Tyding og bruk

  1. utspent snor eller metalltråd
    Døme
    • bogestreng;
    • felestreng;
    • hesjestreng;
    • klokkestreng;
    • linestreng;
    • løypestreng;
    • strekkje ein streng mellom to bjørker til klessnor;
    • ha strengen på ei hes
    • reip til å dra garn eller not or sjøen med
      • dra nota etter strengen
    • i overført tyding:
    • kjensle, stemning (2
      • slå, spele på dei nasjonale el. romantiske strengene
  2. band, snor, tråd av organisk materiale
    Døme
    • frøstreng;
    • navlestreng
  3. fin sprut, stråle av væske
    Døme
    • ein streng av mjølk frå spenen;
    • etter tørken var fossen berre ein tynn streng

Faste uttrykk

  • spele på mange strenger
    vere allsidig
Artikkelside

nerve

substantiv hankjønn

Opphav

av latin nervus, opphavleg ‘sene’

Tyding og bruk

  1. streng eller bunt av strenger som går ut frå hjernen og ryggmergen og fører sanseinntrykk og rørsleimpulsar til og frå kroppen elles
    Døme
    • skade ein nerve
  2. i botanikk: streng i eit blad som mellom anna leier vatn og næringsstoff
  3. kjerne i noko;
    Døme
    • nerven i framlegget er kravet om jamstilling
  4. Døme
    • det er nerve i romanen;
    • det var nerve i spelet hans

Faste uttrykk

  • gå på nervane
    irritere nokon sterkt
    • den høge musikken går meg på nervane
  • ha frynsete/tynnslitne nervar
    vere nervøs, særleg etter ei påkjenning
  • ha nervar av stål
    vere kald og roleg når ein blir utsett for påkjenningar
  • ha nervar
    vere nervøs
    • ho hadde nervar før talen
  • ha sterke nervar
    ikkje lide av nervøsitet
  • ikkje ha/eige nervar
    vere kald og roleg
    • eg har vanlegvis ikkje nervar når eg står på scena;
    • ho åtte ikkje nervar
  • treffe ein nerve
    treffe noko viktig
    • boka trefte ein nerve hjå lesarane
Artikkelside

langeleik

substantiv hankjønn

Opphav

av lang (2 og leik

Tyding og bruk

avlangt strengeinstrument med ein streng til å spele melodien på og opptil sju strenger som kling med
Artikkelside

mandolin

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk , diminutiv av mandola ‘slags strengeinstrument’

Tyding og bruk

strengeinstrument med oftast fire par strenger som ein spelar på med plekter
Artikkelside

lyre 1

substantiv hokjønn

Opphav

av gresk lyra

Tyding og bruk

  1. (antikt) strengeinstrument med to armar mellom resonanskassa og eit tverrtre og med opp til sju strenger
    Døme
    • spele på lyre
  2. klokkespel (2), ofte brukt i musikkorps
Artikkelside

lire 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå gresk; same opphav som lyre (1

Tyding og bruk

  1. strykeinstrument med strenger som blir sette i svingingar av eit hjul med handsveiv
Artikkelside

harpe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt harpa

Tyding og bruk

musikkinstrument med strenger i trekanta ramme
Døme
  • spele på harpe
Artikkelside

harpe 2

substantiv hokjønn

harp 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

truleg same opphav som harpe (1

Tyding og bruk

  1. reiskap med parallelle strenger til reinsing og sortering av sand, grus og liknande
  2. handsnøre med lodd og ein eller fleire fiskekrokar;
    Døme
    • harpe eignar seg til fiske etter makrell, sei, torsk og lyr
Artikkelside

gigje, gige

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt gígja, frå lågtysk; truleg samanheng med geie og gigle

Tyding og bruk

  1. mellomaldersk strykeinstrument med 2-3 strenger
Artikkelside

ustilt

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ustilte strenger
  2. Døme
    • ustilt hunger
Artikkelside
Side 1 av 3