Nynorskordboka
streng 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein streng | strengen | strengar | strengane |
| strenger | strengene | ||
Opphav
norrønt strengrTyding og bruk
- utspent snor eller metalltråd
Døme
- bogestreng;
- felestreng;
- hesjestreng;
- klokkestreng;
- linestreng;
- løypestreng;
- strekkje ein streng mellom to bjørker til klessnor;
- ha strengen på ei hes
- reip til å dra garn eller not or sjøen med
- dra nota etter strengen
- i overført tyding:
- kjensle, stemning (2
- slå, spele på dei nasjonale el. romantiske strengene
- band, snor, tråd av organisk materiale
Døme
- frøstreng;
- navlestreng
- fin sprut, stråle av væske
Døme
- ein streng av mjølk frå spenen;
- etter tørken var fossen berre ein tynn streng
Faste uttrykk
- spele på mange strengervere allsidig