Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 26 oppslagsord

orgel

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk, frå mellomalderlatin , opphavleg ‘instrument av organ’ det vil seie piper; jamfør orge (1

Tyding og bruk

instrument der tonane blir laga med at luft blir blåsen frå belgar gjennom piper, og som ein spelar på med hjelp av manual (2 og pedalar
Døme
  • han speler orgel i kyrkja
Artikkelside

pedal

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av pes ‘fot’

Tyding og bruk

plate eller kloss til å presse ned med foten for å overføre kraft, utløyse mekanisme eller liknande, til dømes i bil, på sykkel eller orgel
Artikkelside

orgelspelar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som spelar orgel;
Artikkelside

orgelkoral

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

salmemelodi for orgel
Artikkelside

orgelbrus

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

sterk lyd frå eit orgel;
Døme
  • orgelbruset fylte kyrkja
Artikkelside

orgelspel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

spel på orgel
Døme
  • han går hos ein organist og lærer orgelspel
Artikkelside

orgelpipe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

røyr i orgel som lagar ein tone når det går luft gjennom det;
jamfør pipe (1, 1)
Artikkelside

orgelbyggjar, orgelbyggar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som byggjer orgel
Artikkelside

orgelmusikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. musikk frå orgel
  2. musikk komponert for orgel
Artikkelside

organist

substantiv hankjønn

Opphav

av latin organum; sjå organ

Tyding og bruk

person som spelar orgel, særleg som tilsett i ei kyrkje;
jamfør kantor
Artikkelside
Side 1 av 3