Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 68 oppslagsord

kue

kua

verb

Opphav

jamfør norrønt kúga; truleg samanheng med kuv

Tyding og bruk

  1. tvinge til lydnad;
    slå ned
    Døme
    • kue eit opprør
  2. Døme
    • kue eit heilt folk;
    • kue og knekkje viljen
    1. brukt som adjektiv
      • eit kua barn

ku

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt , dativ og akkusativ av kýr

Tyding og bruk

  1. hodyr av storfe som har hatt kalv
    Døme
    • kyr og sauer går på beite;
    • kyrne står på båsen;
    • kua rautar;
    • han må mjølke kyrne
  2. vakse hodyr av andre drøvtyggjarar
  3. hoe av visse andre større dyr (som kanskje kan minne litt om ei ku (1))
  4. kjøt av ku (1)
  5. klossete eller dum person
    Døme
    • ho er ei ku i aulaen

Faste uttrykk

  • heilag ku
    • ku som etter hinduistisk tru er heilag og ikkje kan slaktast eller rørast ved
    • noko som ikkje skal rørast eller kritiserast
      • saka har lenge vore ei heilag ku i partiet
  • kua gløymer at ho har vore kalv
    vaksne gløymer lett at dei sjølve har vore barn og unge
  • som kua i ei grøn eng
    så bra som ein kan ha det

gjeldne

gjeldna

verb

Tyding og bruk

om hodyr: slutte å mjølke (før kalving)
Døme
  • kua har gjeldna

gjeld 3

adjektiv

Opphav

norrønt geldr; samanheng med gjelde (2

Tyding og bruk

  1. om hodyr: som ikkje ber foster når det normalt skal gjere det
    Døme
    • ei gjeld ku;
    • kua står gjeld
  2. om mjølkedyr: som ikkje gjev mjølk dei siste vekene før ny fødsel
  3. om hanndyr: kastrert;
    Døme
    • ein gjeld okse

tyggje drøv

Tyding og bruk

gulpe opp og tyggje føde (1 fleire gonger;
Sjå: drøv
Døme
  • kua står og tygg drøv

under tøffelen

Tyding og bruk

kua, undertrykt (av ektefellen);
Sjå: tøffel

under pisken

Tyding og bruk

hersa med;
kua;
Sjå: pisk

nedsigen

adjektiv

Opphav

etterleddet av sige

Tyding og bruk

  1. gliden ned
    Døme
    • nedsigne sokkar
  2. i overført tyding: nedtyngd
    Døme
    • vere nedsigen i gjeld
  3. ferdig til å kalve
    Døme
    • kua er nedsigen

bot

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt bót; samanheng med bate (1 og betre (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • rå bot på
  2. pengesum som må betalast som straff eller soning for eit brotsverk eller ei misferd
    Døme
    • få ei bot for råkøyring
  3. soning av synd;
    moralsk betring
    Døme
    • love bot og betring
  4. (tøy)lapp over noko som er skadd eller sundrive
    Døme
    • ei brok med bøter på knea
  5. flekk som skil seg ut frå overflata ikring
    Døme
    • kua hadde store svarte bøter

soppe 3

soppa

verb

Tyding og bruk

plukke sopp;
beite sopp
Døme
  • kua soppar