Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
58 treff

Nynorskordboka 58 oppslagsord

knipe 2

knipa

verb

Tyding og bruk

  1. klemme, trykkje med fingrar, tong og liknande;
    Døme
    • knipe av noko;
    • knipe seg i armen
  2. trive, nappe, rive til seg;
    gripe, fakke
    Døme
    • vere snar til å knipe noko;
    • bli knipen i nasking
  3. klemme, trykkje, presse
    Døme
    • knipe saman munnen;
    • skoen knip
  4. vere vanskeleg;
    halde hardt
    Døme
    • det knip om kontantar
  5. spare, gnike
    Døme
    • knipe inn på utgiftene;
    • knipe på smøret
Artikkelside

knipe 1

substantiv hokjønn

Opphav

av knipe (2

Tyding og bruk

vanskeleg situasjon;
Døme
  • han er i litt av ei knipe
Artikkelside

knipen

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • vere knipen på maten
Artikkelside

kreppe 3

kreppa

verb

Opphav

norrønt kreppa ‘trykkje saman, klemme’; jamfør kreppe (2

Tyding og bruk

  1. krøkje, klemme saman;
    krulle inn
  2. gjere smalare, knipe inn
Artikkelside

nyp

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å knipe eller nappe;
    jamfør nype (3
  2. samleie
    Døme
    • dei var berre ute etter eit nyp

Faste uttrykk

  • få seg eit nyp
    ha samleie
    • han fekk seg eit nyp i helga
Artikkelside

snerpe 2

snerpa

verb

Opphav

norrønt snerpa ‘kvesse, skjerpe’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • snerpe saman munnen
  2. lage ei tynn skorpe
    Døme
    • det snerpte på vatnet
  3. brukt som adjektiv: som får slimhinner til å trekkje seg saman
    Døme
    • syrleg og snerpande kvitvin

Faste uttrykk

  • snerpe seg saman
    dra seg i hop
Artikkelside

opprådd

adjektiv

Opphav

jamfør rå (6

Tyding og bruk

i beit, i knipe;

Faste uttrykk

  • vere opprådd for
    mangle
    • vere heilt opprådd for idear
Artikkelside

omrømme 2

omrømma

verb

Opphav

jamfør rom (3 ‘skaffe seg rom’

Faste uttrykk

  • omrømme seg
    ordne sakene sine;
    kome seg or ei mellombels knipe
    • ta opp eit lite lån, så ein får omrømme seg
Artikkelside

naudsfall, nødsfall

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør fall

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • i naudsfall
    om det gjeld, om det knip
Artikkelside

naude

nauda

verb

Opphav

frå lågtysk og frisisk nauen ‘klemme, knipe’, innverknad frå naud; same opphav som nauve

Tyding og bruk

  1. vere til skade eller meins;
    plage
    Døme
    • tankane nauda henne;
    • fryse så det naudar
  2. ta skade av;
    vere plaga av
    Døme
    • han naudar ikkje av ei regnbye

Faste uttrykk

  • det naudar ikkje
    det står ikkje på
Artikkelside
Side 1 av 6