Avansert søk

Nynorskordboka 19 oppslagsord

substantiv hokjønn

substantiv hankjønn

gjennom fransk; frå gresk , opphavleg ‘redsle som guden Pan valdar’

brå, sterk og sanselaus redsle;

brå redsle og forvirring

adjektiv

norrønt villr

som veks, lever i fri naturtilstand;
udyrka, utamd
Døme
- ville planter og dyr;
- temje ein vill hest;
- slike planter veks ikkje ville el. vilt i Noreg
aud, ulendt
Døme
- på ville fjellet;
- ville og forrivne fjell;
- Det ville vesten – jamfør Vesten
som har mista orienteringssansen;
forvildra
Døme
- døgnvill;
- rådvill;
- gå seg vill;
- fare vill;
- på ville vegar
- som adverb:
  vilt framande folk – heilt ukjende
styrlaus;
ståkande;
sinna, oppjaga
Døme
- ville barn;
- ein vill dans;
- vill av raseri;
- vere vill etter tobakk;
- føre eit vilt liv
planlaus;
meiningslaus
Døme
- vill forvirring;
- slå vilt om seg;
- vere på vill flukt;
- ein vill plan
- i politikk:
  ville rykte – utrulege

ville røyster
røyster som fell på kandidat(ar) utanom dei offisielle listene
ville streikar
spontane streikar som ikkje er i samsvar med avtalene i arbeidslivet

substantiv hankjønn

sykoˋse; psykoˋse

jamfør -ose (

alvorleg psykisk forstyrring med brest i oppfatninga av røyndomen eller sterk forvirring
uroleg sinnstilstand i ei gruppe som gjer henne sterkt mottakeleg for suggesjon
Døme
- det oppstod ein kollektiv psykose i forsamlinga
- - massepsykose

substantiv hokjønn

samnemning for alvorlege psykiske lidingar som er kjenneteikna av brest i oppfatninga av røyndomen eller sterk forvirring

substantiv hokjønn

i folketru: gryte (1, 1) brukt av heks (1) til å koke tryllemiddel i
i overført tyding: stad med vill uro eller forvirring
Døme
- stadion var ei sydande heksegryte under kampen