Nynorskordboka
panikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein panikk | panikken | panikkar | panikkane |
Opphav
gjennom fransk; frå gresk , opphavleg ‘redsle som guden Pan valdar’Tyding og bruk
brå, sterk og sanselaus redsle;
brå redsle og forvirring
Døme
- rømme i panikk;
- han vart gripen av panikk;
- det braut ut panikk om bord