Avansert søk

Nynorskordboka 46 oppslagsord

substantiv hokjønn

det å dyrke ( eller bli dyrka

verb

norrønt plǿgja

vende det øvste jordlaget med plog (1)
Døme
- pløye eit jordstykke
- brukt som adjektiv:
  pløgd mark
bane veg, som med ein plog
Døme
- han pløgde seg gjennom folkemengda
i overført tyding: føre, bringe
Døme
- avkastinga vart pløgd inn att i nye investeringar

pløye gjennom
lese ei bok eller eit dokument snøgt
han pløgde gjennom boka i løpet av ei helg
pløye ned
- få ned i jorda ved hjelp av plog
  dei måtte pløye ned avlingane sine
- meie ned
  gjerdet vart pløgd ned av bussen
pløye opp
- pløye (udyrka) mark (for å gjere ho klar til dyrking)
  pløye opp ein åker
- øydeleggje ved å grave eller brøyte seg veg
  snøskuterane pløyer opp skiløypene
- få opp av jorda ved hjelp av plog
  han pløgde opp ein armring frå vikingtida

pløye (udyrka) mark (for å gjere ho klar til dyrking)
Døme
- pløye opp ein åker
øydeleggje ved å grave eller brøyte seg veg
Døme
- snøskuterane pløyer opp skiløypene
få opp av jorda ved hjelp av plog
Døme
- han pløgde opp ein armring frå vikingtida

substantiv inkjekjønn

insekt som blir nytta i dyrking av kulturplanter, til dømes i kamp mot skadedyr, til pollinering av planter eller liknande

adjektiv

gjennom mellomalderlatin; frå latin extendere ‘strekkje ut’

utstrekt og omfattande;

til skilnad frå intensiv

ekstensivt jordbruk
dyrking av store areal utan å bruke mykje kapital og arbeidskraft per arealeining, som fører til at jorda gjev lita avkastning