Nynorskordboka
hæv
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
hæv | hævt | hæve | hæve |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
hævare | hævast | hævaste |
Opphav
norrønt hæfr; jamfør ha (2Tyding og bruk
- gild, gjæv, framifrå god
Døme
- ein hæv gard;
- det er så hævt mellom dei
- dugande, flink
Døme
- ein hæv kar;
- du er hæv som har gått så langt